ساعت ۹:۵۶ روز ۱۶ آوریل ۲۰۲۲ به وقت پکن، کپسول بازگشت فضاپیمای سرنشین‌دار شنژو ۱۳ با موفقیت در محل فرود دانگ‌فنگ فرود آمد و ماموریت پرواز سرنشین‌دار شنژو ۱۳ با موفقیت کامل انجام شد.

پرتاب فضایی، احتراق سوخت، تنظیم وضعیت ماهواره و بسیاری از پیوندهای مهم دیگر از کمک گاز جدایی‌ناپذیرند. موتورهای نسل جدید موشک‌های کشور من عمدتاً از سوخت مایع استفاده می‌کنند.هیدروژن، مایعاکسیژنو نفت سفید به عنوان سوخت.زنونمسئول تنظیم وضعیت و تغییر مدار ماهواره‌ها در فضا است.نیتروژنبرای بررسی میزان هوابندی مخازن سوخت موشک، سیستم‌های موتور و غیره استفاده می‌شود. قطعات شیر ​​پنوماتیکی می‌توانند استفاده شوندنیتروژنبه عنوان منبع تغذیه. برای برخی از اجزای شیر پنوماتیک که در دمای هیدروژن مایع کار می‌کنند،هلیومعملیات مورد استفاده قرار می‌گیرد. نیتروژن مخلوط با بخار پیشران هیچ خطر احتراق و انفجاری ندارد، هیچ اثر نامطلوبی بر سیستم پیشران ندارد و یک گاز پاک‌کننده اقتصادی و مناسب است. برای موتورهای موشک هیدروژن-اکسیژن مایع، در شرایط خاص تابش آفتاب، باید با هلیوم دمیده شود.

گاز، نیروی کافی برای موشک (مرحله پرواز) را فراهم می‌کند.

موشک‌های اولیه به عنوان سلاح یا برای ساخت آتش‌بازی استفاده می‌شدند. طبق اصل نیروی کنش و واکنش، یک موشک می‌تواند نیرویی در یک جهت - نیروی رانش - تولید کند. برای تولید نیروی رانش مورد نیاز در یک موشک، از یک انفجار کنترل‌شده ناشی از واکنش شیمیایی شدید بین سوخت و اکسیدکننده استفاده می‌شود. گاز منبسط‌شده حاصل از انفجار از عقب موشک از طریق دریچه جت خارج می‌شود. دریچه جت، گاز با دما و فشار بالا تولید شده توسط احتراق را به جریانی از هوا هدایت می‌کند که با سرعت مافوق صوت (چندین برابر سرعت صوت) از عقب خارج می‌شود.

گاز، تنفس فضانوردان را در فضا تسهیل می‌کند

پروژه‌های پرواز فضایی سرنشین‌دار، الزامات بسیار سختگیرانه‌ای در مورد گازهای مورد استفاده فضانوردان دارند که مستلزم خلوص بالا است.اکسیژنو مخلوط‌های نیتروژن. کیفیت گاز مستقیماً بر نتایج پرتاب موشک و وضعیت جسمی فضانوردان تأثیر می‌گذارد.

گاز، نیروی محرکه «سفر» بین ستاره‌ای

چرا استفاده کنیم؟زنونبه عنوان پیشران؟زنونوزن اتمی زیادی دارد و به راحتی یونیزه می‌شود و رادیواکتیو نیست، بنابراین برای استفاده به عنوان واکنش‌دهنده برای پیشرانه‌های یونی مناسب‌تر است. جرم اتم نیز حیاتی است، به این معنی که وقتی با سرعت یکسان شتاب داده می‌شود، هسته سنگین‌تر تکانه بیشتری دارد، بنابراین وقتی پرتاب می‌شود، نیروی واکنش بیشتری به پیشرانه می‌دهد. هرچه پیشرانه بزرگتر باشد، نیروی رانش بیشتر است.