در ساعت 9:56 در تاریخ 16 آوریل 2022 ، زمان پکن ، کپسول بازگشت فضاپیمای Shenzhou 13 با موفقیت در محل فرود دونگفنگ فرود آمد و مأموریت پرواز Menzhou 13 موفقیت کاملی داشت.

راه اندازی فضا ، احتراق سوخت ، تنظیم نگرش ماهواره ای و بسیاری از پیوندهای مهم دیگر از کمک گاز جدا نیست. موتورهای نسل جدید وسایل نقلیه پرتاب کشور من به طور عمده از مایع استفاده می کنندهیدروژن، مایعاکسیژنو نفت سفید به عنوان سوخت.زنونمسئول تنظیم وضعیت وضعیت و تغییر مدار ماهواره ها در فضا است.نیتروژنبرای بررسی سفتی هوا مخازن پروانه موشک ، سیستم های موتور و غیره استفاده می شود. قطعات دریچه پنوماتیک می توانند استفاده کنندنیتروژنبه عنوان منبع تغذیه برای برخی از اجزای دریچه پنوماتیک که در دمای هیدروژن مایع کار می کنند ،هلیومعملیات استفاده می شود نیتروژن مخلوط با بخار پیشرانه هیچ خطری از احتراق و انفجار ندارد ، هیچ تأثیر منفی بر سیستم پیشرانه ندارد و یک گاز پاکسازی اقتصادی و مناسب است. برای موتورهای موشک هیدروژن-اکسیژن مایع ، تحت شرایط خاص آفتاب ، باید با هلیوم دمیده شود.

این گاز قدرت کافی را برای موشک (مرحله پرواز) فراهم می کند

موشک های اصلی به عنوان سلاح یا برای ساخت آتش بازی استفاده می شدند. طبق اصل عمل و نیروی واکنش ، یک موشک می تواند نیرویی را در یک جهت ایجاد کند - رانش. به منظور تولید رانش مورد نیاز در یک موشک ، یک انفجار کنترل شده ناشی از واکنش شیمیایی خشونت آمیز بین سوخت و اکسید کننده استفاده می شود. گاز در حال گسترش از انفجار از قسمت عقب موشک از طریق درگاه جت اخراج می شود. پورت جت گاز با درجه حرارت بالا و فشار زیاد تولید شده توسط احتراق را به جریان هوا هدایت می کند ، که با سرعت هیپرسونیک از عقب فرار می کند (چندین برابر سرعت صدا).

گاز پشتیبانی از فضانوردان را برای تنفس در فضا فراهم می کند

پروژه های پرواز فضایی سرنشین دار نیازهای بسیار سختی بر روی گازهای مورد استفاده فضانوردان دارند و نیاز به امنیت بالا دارنداکسیژنو مخلوط نیتروژن. کیفیت گاز به طور مستقیم بر نتایج پرتاب موشک و وضعیت فیزیکی فضانوردان تأثیر می گذارد.

قدرت بنزین "سفر"

چرا استفاده کنیدزنونبه عنوان پیشرانه؟زنوندارای وزن اتمی بزرگی است و به راحتی یونیزه می شود ، و رادیواکتیو نیست ، بنابراین برای استفاده به عنوان یک واکنش دهنده برای تحرکات یونی مناسب تر است. جرم اتم نیز بسیار مهم است ، به این معنی که وقتی به همان سرعت شتاب می یابد ، هسته عظیم تر حرکت بیشتری خواهد داشت ، بنابراین وقتی بیرون می رود ، نیروی واکنش بیشتری به آن می دهد. هرچه پرش بزرگتر باشد ، رانش بیشتر می شود.