مواد تشکیل دهنده تجهیزات پزشکی را می‌توان تقریباً به دو دسته تقسیم کرد: مواد فلزی و مواد پلیمری. خواص مواد فلزی نسبتاً پایدار است و تحمل خوبی در برابر روش‌های مختلف استریلیزاسیون دارد. بنابراین، تحمل مواد پلیمری اغلب در انتخاب روش‌های استریلیزاسیون در نظر گرفته می‌شود. مواد پلیمری پزشکی که معمولاً برای تجهیزات پزشکی استفاده می‌شوند، عمدتاً پلی‌اتیلن، پلی‌وینیل کلراید، پلی‌پروپیلن، پلی‌استر و غیره هستند که همگی سازگاری خوبی با مواد دارند.اتیلن اکسید (EO)روش استریلیزاسیون.

EOیک استریل کننده با طیف گسترده است که می‌تواند میکروارگانیسم‌های مختلف را در دمای اتاق از جمله هاگ‌ها، باکتری سل، باکتری‌ها، ویروس‌ها، قارچ‌ها و غیره از بین ببرد. در دما و فشار اتاق،EOگاز بی‌رنگ، سنگین‌تر از هوا و دارای بوی اتر آروماتیک است. وقتی دما کمتر از 10.8 درجه سانتیگراد باشد، گاز مایع می‌شود و در دماهای پایین به مایعی بی‌رنگ و شفاف تبدیل می‌شود. می‌توان آن را به هر نسبتی با آب مخلوط کرد و در حلال‌های آلی رایج حل کرد. فشار بخار EO نسبتاً زیاد است، بنابراین نفوذ زیادی به داخل اقلام استریل شده دارد، می‌تواند به منافذ ریز نفوذ کند و به قسمت‌های عمیق اقلام برسد که این امر منجر به استریلیزاسیون کامل می‌شود.

دمای استریلیزاسیون

دراتیلن اکسیددر دستگاه استریل کننده، حرکت مولکول‌های اکسید اتیلن با افزایش دما تشدید می‌شود که این امر منجر به رسیدن آن به قطعات مربوطه و بهبود اثر استریلیزاسیون می‌شود. با این حال، در فرآیند تولید واقعی، دمای استریلیزاسیون را نمی‌توان به طور نامحدود افزایش داد. علاوه بر در نظر گرفتن هزینه‌های انرژی، عملکرد تجهیزات و غیره، تأثیر دما بر عملکرد محصول نیز باید در نظر گرفته شود. دمای بیش از حد بالا ممکن است تجزیه مواد پلیمری را تسریع کند و در نتیجه محصولات بی‌کیفیت یا عمر مفید کوتاه و غیره تولید شود.بنابراین، دمای استریلیزاسیون اتیلن اکسید معمولاً 30-60 درجه سانتیگراد است.

رطوبت نسبی

آب در این امر مشارکت دارداتیلن اکسیدواکنش استریلیزاسیون. تنها با اطمینان از رطوبت نسبی مشخص در دستگاه استریل کننده، اکسید اتیلن و میکروارگانیسم‌ها می‌توانند واکنش آلکیلاسیون را برای دستیابی به هدف استریلیزاسیون انجام دهند. در عین حال، وجود آب نیز می‌تواند افزایش دما در دستگاه استریل کننده را تسریع کرده و توزیع یکنواخت انرژی گرمایی را ارتقا دهد.رطوبت نسبی ازاتیلن اکسیداستریلیزاسیون 40٪ -80٪ ​​است.وقتی کمتر از 30٪ باشد، به راحتی می‌تواند باعث خرابی استریلیزاسیون شود.

غلظت

پس از تعیین دمای استریلیزاسیون و رطوبت نسبی،اتیلن اکسیدغلظت و راندمان استریلیزاسیون عموماً یک واکنش سینتیکی مرتبه اول را نشان می‌دهند، یعنی سرعت واکنش با افزایش غلظت اکسید اتیلن در استریلایزر افزایش می‌یابد. با این حال، رشد آن نامحدود نیست.وقتی دما از ۳۷ درجه سانتیگراد بیشتر شود و غلظت اکسید اتیلن بیشتر از ۸۸۴ میلی‌گرم در لیتر باشد، وارد حالت واکنش مرتبه صفر می‌شود.، واتیلن اکسیدغلظت تأثیر کمی بر سرعت واکنش دارد.

زمان اقدام

هنگام انجام اعتبارسنجی استریلیزاسیون، معمولاً از روش نیم سیکل برای تعیین زمان استریلیزاسیون استفاده می‌شود. روش نیم سیکل به این معنی است که وقتی سایر پارامترها به جز زمان بدون تغییر باقی می‌مانند، زمان عمل به ترتیب نصف می‌شود تا کوتاه‌ترین زمان برای رسیدن اقلام استریل شده به حالت استریل پیدا شود. آزمایش استریلیزاسیون 3 بار تکرار می‌شود. در صورت دستیابی به اثر استریلیزاسیون، می‌توان آن را به صورت نیم سیکل تعیین کرد. برای اطمینان از اثر استریلیزاسیون،زمان واقعی استریلیزاسیون تعیین شده باید حداقل دو برابر نیم سیکل باشد.اما زمان عمل باید از زمانی که دما، رطوبت نسبی،اتیلن اکسیدغلظت و سایر شرایط موجود در دستگاه استریل کننده، الزامات استریلیزاسیون را برآورده می‌کند.

مواد بسته بندی

روش‌های مختلف استریلیزاسیون، الزامات متفاوتی برای مواد بسته‌بندی دارند. سازگاری مواد بسته‌بندی مورد استفاده با فرآیند استریلیزاسیون باید در نظر گرفته شود. مواد بسته‌بندی خوب، به ویژه کوچکترین مواد بسته‌بندی، ارتباط مستقیمی با اثر استریلیزاسیون اتیلن اکسید دارند. هنگام انتخاب مواد بسته‌بندی، حداقل عواملی مانند تحمل استریلیزاسیون، نفوذپذیری هوا و خواص ضد باکتریایی باید در نظر گرفته شوند.اکسید اتیلناستریلیزاسیون مستلزم آن است که مواد بسته‌بندی از نفوذپذیری هوای خاصی برخوردار باشند.